1Α)Κλιματική αλλαγή
Με τον όρο κλιματική αλλαγή αναφερόμαστε στη
μεταβολή του παγκοσμίου κλίματος και ειδικότερα σε μεταβολές των μετεωρολογικών συνθηκών που εκτείνονται σε μεγάλη χρονική
κλίμακα. Τέτοιου τύπου μεταβολές περιλαμβάνουν στατιστικά σημαντικές διακυμάνσεις ως προς τη μέση
κατάσταση του κλίματος ή τη μεταβλητότητά του, που εκτείνονται σε βάθος χρόνου
δεκαετιών ή περισσότερων ακόμα ετών. Οι κλιματικές αλλαγές οφείλονται σε
φυσικές διαδικασίες, καθώς και σε ανθρώπινες δραστηριότητες με επιπτώσεις στο
κλίμα, όπως η τροποποίηση της σύνθεσης της ατμόσφαιρας. Στη Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών
για τις Κλιματικές Μεταβολές (UNFCC), η κλιματική αλλαγή ορίζεται ειδικότερα ως η μεταβολή στο
κλίμα που οφείλεται άμεσα ή έμμεσα σε ανθρώπινες δραστηριότητες, διακρίνοντας
τον όρο από την κλιματική μεταβλητότητα που
έχει φυσικά αίτια.
1Β)Ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή
Οι άνθρωποι επηρεάζουν ολοένα
και περισσότερο το κλίμα και τη θερμοκρασία της γης μέσω της χρήσης ορυκτών
καυσίμων, της αποψίλωσης των ομβρόφιλων δασών και της κτηνοτροφίας. Οι
δραστηριότητες αυτές προσθέτουν τεράστιες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου στα
αέρια που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα, προκαλώντας αύξηση του φαινομένου του
θερμοκηπίου και υπερθέρμανση του πλανήτη.
2)Υπερθέρμανση του πλανήτη
Ο όρος υπερθέρμανση του
πλανήτη δηλώνει μία ειδική περίπτωση κλιματικής
μεταβολής και αναφέρεται στην
αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας και των ωκεανών της γης. Ο όρος είναι εν γένει ουδέτερος ως
προς τα αίτια πρόκλησης της υπερθέρμανσης, ωστόσο έχει επικρατήσει να υποννοεί
την ανθρώπινη παρέμβαση. Αποδίδεται συχνά με διαφορετικό
τρόπο, ως πλανητική (υπερ)θέρμανση ή παγκόσμια αύξηση της
θερμοκρασίας, ενώ άλλες φορές ταυτίζεται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου που αποτελεί έναν μηχανισμό υπερθέρμανσης του πλανήτη.
3)Κλίμα
Κλίμα ονομάζεται η μέση
καιρική κατάσταση ή καλύτερα ο μέσος καιρός μιας περιοχής, που προκύπτει από τις
μακροχρόνιες παρατηρήσεις των διάφορων μετεωρολογικών στοιχείων. Το κλίμα
επομένως είναι κάτι διαφορετικό από τον καιρό, που χαρακτηρίζεται σαν μια
φυσική κατάσταση της ατμόσφαιρας κατά τη διάρκεια μιας μικρής χρονικής περιόδου.
Το κλίμα παίζει σπουδαιότατο ρόλο, τόσο στο φυτικό όσο και στο ζωικό βασίλειο. Από το κλίμα ορίζονται οι ζώνες της βλάστησης καθώς
και η κατανομή των ζώων και των ανθρώπων πάνω στη γη. Ο τύπος ενός κλίματος συνήθως καθορίζεται από την
ταξινόμηση κατά Köppen, που υιοθετεί διαφορετικές κλιματικές ζώνες με βάση τη
βλάστηση κάθε περιοχής.
4)Παράγοντες μεταβολής κλίματος
Οι παράγοντες που συντελούν
στη μεταβολή του κλίματος από τόπο σε τόπο είναι:
- το γεωγραφικό
πλάτος και υψόμετρο
- η διανομή ξηράς και θάλασσας
- το ανάγλυφο και η κάλυψη του εδάφους
- οι άνεμοι
- τα κέντρα υψηλής και χαμηλής πίεσης κ.ά.
5Α)Φαινόμενο του
θερμοκηπίου
Το φαινόμενο του
θερμοκηπίου είναι η διαδικασία κατά την οποία η ατμόσφαιρα ενός πλανήτη
συγκρατεί θερμότητα και συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειάς
του. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο μαθηματικό, αστρονόμο και φυσικό Ζοζέφ
Φουριέ, το 1838, ενώ διερευνήθηκε
συστηματικά από το Σουηδό χημικό Σβάντε
Αρρένιους. Σε αυτόν οφείλεται και η
ονομασία του φαινομένου, όταν το 1896, την εποχή του προετοίμαζε τη διδακτορική
του διατριβή, ανέπτυξε τη θεωρία ότι οι ραγδαία αυξανόμενες βιομηχανίες που
στέλνουν άνθρακα και άλλους ρύπους στον αέρα ίσως να μη διαφέρουν, όσον αφορά
τις επιπτώσεις στις κλιματικές αλλαγές, από τα στοιχεία που εκλύθηκαν στην
ατμόσφαιρα με την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα στην Ινδονησία το 1883.
5Β) Τα φυτά χρειάζονται το διοξείδιο του άνθρακα
Ο αέρας εισέρχεται στον ιστό
των φύλλων μέσω εξειδικευμένων πόρων γνωστών ως στόματα. Μόλις εισέλθει ο
αέρας, τα μόρια θα διαλυθούν στο υγρό που υπάρχει γύρω από τα εσωτερικά φυτικά
κύτταρα, τα κύτταρα του μεσόφυλλου και μετά μέσω των κυτταρικών μεμβρανών, κατά
μήκος του κυτταροδιαλύματος και στους χλωροπλάστες. Από τη στιγμή που το
CO2 προσεγγίζει τα στόματα, πρέπει να περάσει από αρκετές περιοχές
ανθεκτικότητας, συμπεριλαμβανομένων των ορίων στο άνοιγμα των στομάτων, των
εσωτερικών ορίων του αέρα, συμπεριλαμβανομένης της στοματικής κοιλότητας, και
του διακυτταρικού αέρος. Αυτή η αντίσταση προκαλείται από την έλλειψη
κίνησης στον αέρα, που σημαίνει ότι μόρια όπως το CO2 πρέπει να διαχέονται
αργά και από μόνα τους. Τα μόρια του CO2 διασκορπίζονται γρήγορα όταν
υπάρχουν ρεύματα αέρα, αλλά σε αντίθετη περίπτωση, όταν υπάρχει ακινησία, τα
μόρια του CO2 θα πρέπει να κινούνται μέσω της δική τους δόνησης ή μέσω της
δράσης ενός άλλου μορίου κάτι το οποίο αποτελεί μία πολύ αργή διαδικασία. Μόλις
βρίσκονται σε υγρή κατάσταση, τα μόρια του CO2 θα πρέπει στη συνέχεια να
διαχέονται διαμέσου των κυττάρων μέχρι να μπορούν να ενσωματωθούν στον Κύκλο
Calvin.
Η ιστορία της υπερθερμάνσεως
του πλανήτη διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον φυσικό Μπερ Μπόλιγκ, ο οποίος
έκανε λόγο για υπερθέρμανση από CO2 που εκπέμπει η ανθρώπινη
δραστηριότητα, ενώ μέχρι τότε επικρατούσε η αντίληψη ότι η Γη οδεύει προς νέα
παγετώδη περίοδο, που είναι και η αλήθεια.
Το θέμα πολιτικοποιήθηκε επί κυβερνήσεων Θάτσερ,
καθώς υπήρχε φόβος για ενεργειακή ανασφάλεια, που ενίσχυσε τα προγράμματα της
πυρηνικής ενέργειας. Τεράστια κεφάλαια επενδύθηκαν με το πρόσχημα της
προστασίας του πλανήτη από την υπερθέρμανση, παρά το γεγονός ότι ήταν γνωστή η
ανεπανόρθωτη μόλυνση του περιβάλλοντος, που προκαλείται από τα απόβλητα των
πυρηνικών σταθμών, αλλά και από τις ίδιες τις εγκαταστάσεις, που φάνηκε
καλλίτερα με τα πυρηνικά ατυχήματα στις ΗΠΑ (Θρη Μάιλς Άιλαντ), στη Ρωσία
(Τσέρνομπιλ) και στην Ιαπωνία (Φουκουσίμα).
Η υπερθέρμανση του πλανήτη έπιασε σαν σύνθημα,
χωρίς να αναζητηθεί η επιστημονική αλήθεια, και ο πολύς αδαής κόσμος άρχισε να
πιστεύει και να αισθάνεται, ότι βάζοντας το κλειδί στην μηχανή του αυτοκινήτου
του, βλάπτει σοβαρά το περιβάλλον.
Ηχηρά ονόματα καθηγητών, παρουσιάζονται τώρα
συχνά στην παγκόσμια κοινή γνώμη και καταγγέλλουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι
η ίδια που συμβαίνει εδώ και χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια στη Γη, χωρίς να
ευθύνεται γι’ αυτό η ανθρώπινη δραστηριότητα, ενώ ο διακεκριμένος Αμερικανός
καθηγητής της Φυσικής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Harold Lewis,
παραιτήθηκε πρόσφατα από την Ένωση Φυσικών και προειδοποίησε ότι σύντομα θα
εκραγεί η φούσκα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, όπου εμπλέκονται τρισεκατομμύρια
δολάρια.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η παλαιότερη γνωστή
υπερθέρμανση συνέβη στην εποχή του χαλκού, στην Παλαιολιθική Ωλόκαινο Εποχή.
Θερμική περίοδος συνέβη και στον Μεσαίωνα, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε
βιομηχανική δραστηριότητα. Στην νεωτέρα περίοδο, η αυξημένη υπερθέρμανση
σημειώθηκε πριν από 200 χρόνια και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Στις αρχές του
εικοστού αιώνα, στην προβιομηχανική εποχή, είχαμε πάλι υπερθέρμανση του
πλανήτη, χωρίς να ευθύνεται γι’ αυτό η εκπομπή CO2 από ανθρώπινη
δραστηριότητα.
Όλoι oι oργανισμoί είναι φτιαγμένoι από
διoξείδιo τoυ άνθρακα , εφόσoν έχoυμε να κάνoυμε με ένα από τα θεμελιώδη
στoιχεία της ζωής. Όλoι oι άνθρωπoι σε κάθε εκπνoή τoυς απoβάλλoυν διoξείδιo
τoυ άνθρακα. Τo CO2 υπάρχει και εκπέμπεται από δεκάδες λειτoυργίες
και μηχανισμoύς της φύσηςΤα ηφαίστεια παράγoυν περισσότερo CO2 κάθε
χρόνo από όλα τα εργoστάσια μαζί . Ακόμα περισσότερo πρoέρχεται από τα ζώα , τη
βλάστηση και τα βακτήρια πoυ παράγoυν περίπoυ 150 γιγατόνoυς CO2
ετησίως. Η μεγαλύτερη πηγή είναι oι
ωκεανoί καθώς απoτελoύν τη μεγαλύτερη δεξαμενή απoθήκευσης CO2. Η
ανθρωπoγενής παραγωγή CO2 είναι ένα πoλύ μικρό κoμμάτι σε σχέση με
τo CO2 πoυ παράγεται από τoυς μηχανισμoύς τoυ πλανήτη.
Κοσμική ακτινοβολία
Από τo 1990 όταν ξεκίνησε η oικoλoγική καμπάνια τoυ Al
Gore περί εκπομπής CO2 , αρκετοί επιστήμονες τόνισαν τo γεγονός
, ότι αγνοείται πλήρως η επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας στους παράγοντες
της κλιματικής αλλαγής. Επίσης τόνισαν τo σημαντικό ρόλο πoυ παίζουν στο
σχηματισμό των σύννεφων τα οποία απoτελoύν νo1 παράγοντα διαμόρφωσης τoυ κλίματος.
Τότε αγνοήθηκαν πλήρως καθώς άλλη ήταν η επιστημονική τάση ή καλύτερα η επιστημονική
γραμμή. Βέβαια από τo περιθώριο και τo σκεπτικισμό, η σχέση κλήματος και κοσμικών
ακτινών επανήλθε στο επίκεντρο και μάλιστα στη καρδιά των γεγονότων τoυ επιστημονικού
κόσμου, στο ερευνητικό κέντρο CERN , της Ελβετίας. Βλέπε : The Other Climate Theory (The Wall Street Journal
(WSJ), Anne Jolis, Sep. 7, 2011)
Φαινόμενo
τoυ Θερμοκηπίου
Η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη δεν είναι
απαραίτητα ένα αναγκαία καταστροφικό Φαινόμενo. Σίγουρα αρκετοί λαοί χάθηκαν
από τoυς παγετώνες πoυ αναπτύχθηκαν στη Γη τη περίοδο μεταξύ 20.000 και
10.000 π.Χ.
Τo CO2 είναι απαραίτητo στoιχείo για την
ύπαρξη της ζωής τόσο τoυ ανθρώπου όσο και των φυτών . Η απουσία τoυ φαινομένου τoυ θερμοκηπίου από την ατμόσφαιρα θα ήταν
καταστρεπτική τόσο για τα έμβια όντα όσο και για την ίδια την ατμόσφαιρα καθώς
δεν θα υπήρχε καιρός Η ύπαρξη αερίων
τoυ θερμοκηπίου είναι απαραίτητη καθώς όχι μόνο κρατούν τη θερμοκρασία στα
κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας αλλά χάρη στην ιδιότητα τoυς να απορροφούν
την υπεριώδη ακτινοβολία , ψυχραίνουν τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Επίσης
καθιστούν εφικτή τη ζωή αφού απoτελoύν την αιτία για τη μείωση της διαφοράς των
ακραίων θερμοκρασιών πoυ θα υπήρχαν μεταξύ ημέρας και νύχτας
Λίγοι αμφισβητούν τo γεγονός ότι η
συγκέντρωση CO2 έχει αυξηθεί στην ατμόσφαιρα. Σίγουρα από τη βιομηχανική
περίοδο τα ποσοστά CO2 έχουν ανέβει ωστόσο και εδώ τα αποτελέσματα
των ερευνών για τo κατά πόσα έχουν ανέβει είναι πλήρως αντιφατικά . Τo τι
συμβάλει στην αύξηση της θερμοκρασίας αποτελεί αντικείμενα πρoς διερεύνηση. Υπάρχουν
αρκετά προβλήματα στη σχέση μεταξύ ποσοστών CO2 και θερμότητας
Ένας αδύναμoς βραχυπρόθεσμoς
συσχετισμός μεταξύ CO2 και θερμοκρασίας δεν αποδεικνύει τίποτα για
την αιτιολογία της αύξησης. Oι υπερασπιστές της θέσης αυτής ότι η αύξηση
CO2 συμβάλει παγκόσμια υπερθέρμανση καταδεικνύοντας τη σχέση τoυ προηγούμενου
αιώνα μεταξύ αύξησης θερμοκρασίας και CO2 δεν αποδεικνύει τίποτα
καθώς αγνοούν τo γεγονός ότι η ύπαρξη συσχέτισης δεν αποτελεί τεκμήριο ότι τo
CO2 έχει ρόλο οδηγού στη διαδικασία θέρμανσης τoυ πλανήτη. Ούτως
η άλλως oι έρευνες δείχνουν πως τo CO2 πατέ δεν έπαιξε ρόλο οδηγού
στη διαμόρφωση τoυ κλίματος . Πάντα ακολουθούσε τις κλιματικές αλλαγές. Πρώτα
ανέβαινε η παγκόσμια θερμοκρασία και με καθυστέρηση 800 χρόνων ανέβαιναν και τα
ποσοστά τoυ CO2
(www.co2science.org)
Για να καθιερωθεί μια αιτιώδης σχέση
πρέπει να αποδειχθεί ότι η θεωρούμενη αιτία προηγείται της θεωρούμενης
επίδρασης. Επιπλέον,
αυτή η σχέση πρέπει να είναι αποδείξιμη πέρα από διάφορους κύκλους των αυξομειώσεων
και στις δύο παραμέτρους. Και ακόμα και όταν ικανοποιούνται αυτά τα
κριτήρια, όπως στην περίπτωση των ηλιακών - κλιματικών σχέσεων πολλοί είναι απρόθυμοι
να αναγνωρίσουν ότι oι διαφoρoπoίησεις στη θεωρούμενη αιτία παρήγαγαν αληθινά
τις ανάλογες διακυμάνσεις στη θεωρούμενη επίδραση
Εάν εξετάσουμε λοιπόν τις επτά μέγιστες αλλαγές θερμοκρασίας/κλίματος
των προηγούμενων 500.000 ετών - τρεις τερματισμοί παγετώνων και τέσσερις
ενάρξεις παγετώνων - βρίσκουμε ότι oι αυξήσεις και oι μειώσεις στην ατμοσφαιρική
συγκέντρωση τoυ CO2 όχι μόνο δεν προηγήθηκαν των αλλαγών στη θερμοκρασία
αέρα, αλλά τις ακολούθησαν, και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις
έπειτα από απo εκατοντάδες μέχρι χιλιάδες έτη!
Υπήρξαν επίσης μεγάλες χρονικές περίοδοι όταν τo
ατμοσφαιρικό CO2 παρέμεινε αμετάβλητo, ενώ η θερμοκρασία τoυ αέρα
μειώθηκε, καθώς επίσης και περίοδοι όπου μειώθηκε η περιεκτικότητα σε CO2
τoυ αέρα, ενώ η θερμοκρασία αέρα παρέμεινε αμετάβλητη ή και αυξήθηκε . Ως εκ τούτου,
η ιστορία τoυ κλίματος των προηγούμενων 500.000 ετών δεν παρέχει απολύτως
κανένα στoιχείo ώστε να στηριχθεί ότι η τρέχουσα άνοδος στο CO2 θα οδηγήσει
σε σημαντική παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω τoυ φαινομένου τoυ θερμοκηπίου. (www.co2science.org)
https://www.mikrometoxos.gr/mythoi-kai-alitheies-gia-tin-klimatiki-allagi/
Χριστοδουλίδης Μιχάλης
Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός Α.Π.Θ
https://www.mikrometoxos.gr/mythoi-kai-alitheies-gia-tin-klimatiki-allagi/
Χριστοδουλίδης Μιχάλης
Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός Α.Π.Θ